Komen bij het zetten van thee in een thermosbeker zware metalen vrij?

"Er zijn drie schatten voor mensen van middelbare leeftijd: de wolfberry en de jujubethermos beker." Na het begin van de winter zijn thermosbekers de standaard geworden voor veel mensen van middelbare leeftijd, en zelfs sommige jonge boeddhisten hebben thermosbekers ter hand genomen. Er gaan echter geruchten dat het zetten van thee en wolfberry in roestvrijstalen thermosbekers ervoor zal zorgen dat zware metalen oplossen en chronische vergiftiging veroorzaken, hebben veel mensen ongemakkelijk gemaakt bij het gebruik van thermosbekers. Is het elke dag drinken van hete thee echt zo gevaarlijk? Thee zetten in een thermosbeker die voldoet, veroorzaakt geen vergiftiging

Diat gezegde dat het zetten van thee in een thermosbeker vergiftiging veroorzaakt, komt voort uit het feit dat er theeaanslag ontstaat nadat thee in een thermosbeker is gezet. Veel mensen zijn bang dat de theeaanslag zich lange tijd aan de binnenwand van het roestvrij staal zal hechten en het roestvrij staal zal aantasten, waardoor de zware metalen in het roestvrij staal zullen oplossen en zo chronische vergiftiging veroorzaken. Nadat thee populair was geworden, werden ook wolfberry- en koolzuurhoudende dranken toegevoegd aan de zwarte lijst van roestvrijstalen thermosbekers.

In dit verband zei professor Ren Yibin van de School of Materials Science and Engineering van de Shenyang Ligong Universiteit met een glimlach: roestvrij staal is niet zo "kwetsbaar". Alleen staal dat meer dan 13% chroom bevat, mag de naam roestvrij staal dragen. Diat legeringselement chroom kan de vorming van een passivatiefilm op het roestvrijstalen oppervlak garanderen en de roestvrijstalen matrix beschermen. In de nationale voedselveiligheidsnorm GB9684-2011 zijn er duidelijke eisen gesteld aan roestvrijstalen materialen voor serviesgoed. Meestal worden naast chroom ook legeringselementen zoals nikkel, molybdeen, mangaan, koper, stikstof en vanadium aan roestvrij staal toegevoegd om de mechanische eigenschappen en corrosieweerstand van roestvrij staal te verbeteren. Lood, cadmium en arseen zijn echter schadelijke stoffen in roestvrij staal. Onzuiverheidselementen zijn strikt beperkt.

"Roestvrij staal is echter niet 'onverwoestbaar'. Wanneer het in contact komt met corrosieve omgevingen zoals zuren, logen en zouten, kan er nog steeds corrosie optreden en leiden tot het oplossen van sommige legeringselementen." Ren Yibin zei dat de nationale norm GB9684 -2011 zich dus ook richt op de oplosgrenzen van lood, chroom, nikkel, cadmium en arseen. De testomstandigheden zijn barre omstandigheden die je in het dagelijks leven vrijwel niet tegenkomt. Diat moet gedurende 30 minuten en bij kamertemperatuur worden gekookt in 4% azijnzuur. Na 24 uur staan ​​werd het metaalgehalte in de roestvrijstalen vaten geanalyseerd. De oploshoeveelheden van verschillende legeringselementen in de roestvrijstalen vaten waren minder dan 0,5 mg/vierkante decimeter.

Wang Hao, universitair hoofddocent aan de School of Food van de Tianjin Universiteit voor Wetenschap en Technologie, zei dat een veelgehoord gezegde op het gebied van de voedingswetenschap is dat "toxiciteit niet kan worden besproken, ongeacht de dosis." Hoewel thee, wolfsbes, koolzuurhoudende dranken enz. zure en alkalische eigenschappen hebben, zijn ze erg zwak. Om nog maar te zwijgen van theevlekken, zelfs als u meerdere dagen laat weken, hoeft u zich geen zorgen te maken over het oplossen van legeringselementen voor roestvrijstalen bekers die aan de normen voldoen. Zelfs als sporen van legeringselementen zijn gecorrodeerd en uitgeloogd, zijn chroom, nikkel, mangaan, molybdeen en andere legeringselementen in roestvrij staal voor serviesgoed allemaal essentiële sporenelementen voor ons menselijk lichaam en hebben ze geen invloed op onze gezondheid. op magneten om een ​​thermosbeker uit te kiezen

"Hoewel roestvrijstalen thermosbekers niet zo kwetsbaar zijn als we ons hadden voorgesteld, moeten consumenten, wanneer ze voor thermosbekers kiezen, roestvrijstalen thermosbekers kiezen voor serviesgoed dat aan de kwaliteitsnormen voldoet." Ren Yibin herinnerde iedereen eraan.

Als u op het e-commerceplatform op de specificaties en verpakkingsmenu's van enkele bekende merken thermosbekers klikt, worden de materialen binnenin gemarkeerd met roestvrij staal 316, 304 of andere soorten roestvrij staal. Deze reeks cijfers zorgt ervoor dat consumenten een beetje in de war raken. Sommige consumenten zullen de kwaliteit van roestvrij staal onderscheiden door de vraag of het magnetisch is.

Ren Yibin introduceerde dat volgens de nationale norm GB9684 roestvrijstalen materialen voor serviesgoed austenitisch roestvrij staal, austenitisch-ferritisch duplex roestvrij staal, ferritisch roestvrij staal, enz. omvatten. Diat grootste verschil tussen deze drie soorten roestvrij staal is net als hun namen. Een van de prestatieverschillen is magnetisme. Onder hen is alleen austenitisch roestvrij staal niet-magnetisch, en de andere twee staan ​​onder de mensen algemeen bekend als "roestvrij ijzer". De prijs van austenitisch roestvrij staal is over het algemeen hoger dan die laatste twee. Daarnaast zijn er vele soorten austenitisch roestvast staal en lopen de prijzen sterk uiteen. Onder hen zijn de belangrijkste legeringselementen van 304 en 316, die relatief duur zijn, ijzer, chroom en nikkel, maar de verhoudingen van chroom en nikkel zijn verschillend. Onder hen is nikkel een relatief duur legeringselement waarvan de belangrijkste functie het waarborgen van de stabiliteit van de austenietstructuur en de eigenschappen van roestvrij staal is. Daarnaast is er nikkelarm (nikkelvrij) mangaanhoudend austenitisch roestvast staal. Omdat mangaan en stikstof worden gebruikt om een ​​deel van het nikkel te vervangen om de austenietstructuur te stabiliseren, is de prijs relatief goedkoop, maar zijn de prestaties en veiligheid niet slecht.

“Zolang bovengenoemde roestvaststaalsoorten aan de kwaliteitsnormen voldoen, is er in principe geen probleem met de veiligheid ervan. Bovendien zullen reguliere fabrikanten en merken op het etiket de kwaliteit of chemische samenstelling van het roestvast staal vermelden.” Ren Yibin herinnerde consumenten er speciaal aan: mensen die allergisch zijn voor metalen elementen moeten de specifieke samenstelling van het overeenkomstige roestvrij staal online controleren op basis van het roestvrijstalen merk dat erop staat. Patiënten met nikkelallergieën mogen bijvoorbeeld geen 304 roestvrijstalen producten kiezen, terwijl patiënten met mangaanallergieën geen roestvrijstalen producten met een laag nikkel- en mangaangehalte moeten kiezen. Diat zetten van thee in een roestvrijstalen thermosbeker beschadigt de smaak

"Hoewel roestvrijstalen thermosbekers niet giftig zijn, kan een langdurige omgeving met hoge temperaturen de voeding en smaak van sommige voedingsmiddelen beïnvloeden." Wang Hao zei bijvoorbeeld dat het zetten van thee in een thermosbeker de smaak van de thee zal beïnvloeden. Dat komt omdat thee theepolyfenolen, tannines, aromaten, aminozuren, multivitaminen en andere stoffen bevat. Wanneer er kokend water wordt gebruikt om thee te zetten in een theepot of gewoon glas, zullen de werkzame stoffen en smaakstoffen in de thee snel verdwijnen. Na het oplossen stroomt het aroma van thee over. Als u thee zet met een roestvrijstalen thermosbeker, blijft er een warme omgeving behouden, wat overeenkomt met het gebruik van water op hoge temperatuur om continu thee te koken. Langdurige hoge temperaturen zullen de theepolyfenolen in de thee volledig oplossen, en tegelijkertijd zullen de actieve stoffen en aromatische stoffen door hitte worden vernietigd, wat resulteert in de kwaliteit van de theesoep. De theesoep zal dik, donker van kleur en bitter van smaak zijn.

Voor eiwitrijke dranken zoals sojamelk en melk wordt het gebruik van roestvrijstalen thermosbekers afgeraden. Dit komt omdat bacteriën zich bij een geschikte temperatuur zullen vermenigvuldigen, en de enige manier om voedsel op te slaan is door middel van sterilisatie of opslag bij lage temperatuur (wat bederf vertraagt). Sojamelk, melk enz. zijn rijk aan voedingsstoffen. Als micro-organismen lange tijd bij een geschikte temperatuur worden bewaard, zullen ze zich in grote aantallen vermenigvuldigen. Zodra bacteriën in sojamelk en -melk groeien, zal deze snel ranzig worden en bederven, en zal het vlokkig en tofu-achtig van uiterlijk worden, wat na consumptie diarree kan veroorzaken. Daarom is het voor dit soort drank het beste om het binnen 3 uur te drinken. Als je wilt dat de sojamelk en -melk langer houdbaar zijn, moet je de thermosbeker eerst in kokend water laten weken en wassen om eventueel aanwezige bacteriën te doden, en dan de sojamelk en de melk erin gieten.

Voor de favoriete wolfberry van mensen van middelbare leeftijd raadt Wang Hao niet aan om een ​​thermosbeker te gebruiken om deze lange tijd te zetten: "Diat brouwen van wolfberry in een roestvrijstalen thermosbeker zal geen schadelijke stoffen voor de gezondheid produceren, maar als je wolfberry in heet water laat weken, als de temperatuur van het hete water hoger is dan 80 graden Celsius en de wolfberry lange tijd in water met hoge temperatuur wordt geweekt, gaan veel van de vitamines en andere voedingsstoffen in de wolfberry verloren. Bovendien gaan de geneeskrachtige effecten van de wolfberry verloren Wolfberry kan niet volledig worden uitgeoefend vanwege de watertemperatuur en de weektijd. Door de invloed van andere factoren kunnen slechts enkele van de geneeskrachtige ingrediënten in Wolfberry in het water of de soep terechtkomen.”